Karin keek angstig achterom. De agressieve man met de bloeddoorlopen ogen kwam steeds dichterbij. Ze hapte naar adem nadat ze gillend de trap op was gerend. Bovenaan gekomen, deed ze een deur open. Ze zag een dakterras. Ze rende in paniek naar de rand van het terras en keek er overheen naar beneden. Hoe kon ze in godsnaam ontsnappen? Ze zag een duizelingwekkende diepte. Ze hoorde voetstappen achter zich. Het was de man met het mes. Ze stapte op de rand. Ze hoorde het gehijg van de man dichterbij komen. Ze keek nog eens in de diepte en sloot haar ogen. Opeens was er een luid kabaal. Ze sprong….. Ze deed haar ogen open. Bezweet en met kloppend hart zette ze het alarm van haar wekker uit.

Op kantoor kauwde ze achter haar laptop langzaam op haar boterham en nipte voorzichtig aan de hete koffie. Ze voelde zich uitgeput. Dit kon niet zo langer. Ze sliep nu al een paar maanden slecht. De nachtmerries werden intenser en kwamen steeds vaker voor. Ze werd doodmoe wakker. Ze zocht op Google naar de betekenis van haar droom van afgelopen nacht. `De meeste achtervolgingsdromen staan voor negatieve emoties tijdens het echte leven. Dit kan gaan over de angst die je ervaart voor een nieuwe baan of angst om een geliefde te moeten missen.’ Eigenlijk wist ze wel wat het probleem was. Het knaagde nu al een paar maanden aan haar.  De rode draad in haar dromen was dat er mensen achter haar aan zaten en haar opjaagden.

Ze stapte met lood in haar schoenen het kantoor van haar manager binnen. Haar stem sloeg over. `Heb je even tijd voor me? Ik moet iets kwijt’. Blijkbaar was haar non-verbale en verbale houding duidelijk genoeg om die tijd voor haar te maken.

Karin was sinds een paar maanden op een project gezet waar ze niet op haar plek zat. Toen het haar werd aangeboden, vond ze dat ze niet kon weigeren. Wat zouden ze niet van haar denken als ze zou zeggen dat het haar niet leuk leek? Tenslotte liep haar jaarcontract over vier maanden af. Ze zouden het maar gek vinden als ze dit zou weigeren. Ze had nog nooit iets geweigerd. Ze stond altijd klaar voor anderen. Karin fikste alles!

Het project begon haar echter steeds meer tegen te staan. Het was niet in lijn met wat ze wilde en wat ze aan kwaliteiten in huis had.  Maar ja, wat dan? Ze zouden haar misschien wel ontslaan als ze zou aangeven dat ze het niet leuk vond. Ze wist nu veel beter wat ze wel wilde. Ze had er veel met een vriendin over gesproken en die had haar aangeraden om met haar manager te gaan praten. Een coach moest ik vragen. Maar ja, dan zouden ze me als een loser zien, had ze tegen haar vriendin gezegd. Volgens haar vriendin was het echter een teken van sterkte in plaats van zwakte om te werken aan je ontwikkeling en zelfvertrouwen. Al die beroemde mensen deden het ook.  De meest ervaren artiesten hadden tegenwoordig ook een coach. Waarom zou zij het dan alleen moeten uitvogelen? En trouwens, het kon zo niet langer. Al die slapeloze nachten nekten haar.

Karin kwam na 1.5 uur opgelucht het kantoor uit van haar manager. Haar manager had haar geprezen voor haar openheid en haar aangemoedigd om zich voortaan eerder uit te spreken. Ze werd op dat andere project gezet waarvan ze altijd dacht dat ze het niet kon, maar dat ze wel erg interessant vond. Haar manager had haar gestimuleerd om deze uitdaging op te pakken. Tevens kreeg ze een coach om te leren meer voor zichzelf op te komen.

Ben jij ook een Karin? Kom jij wel voor jezelf op? Het is vaak een onzichtbare lijn waar we overheen moeten  stappen. Een lijn die we voor ons zelf neerleggen. En ja, dat voelt `out of your comfortzone’ om daarover heen te stappen. Leer om jezelf uit te spreken. Weet wat je wil.

Vaak is het alleen maar `jij’, met jouw eigen vooroordelen, over jezelf, die jou in de weg staat. Je kunt zelf de regie, de controle pakken.  Zorg ervoor dat dingen je niet overkomen maar dat je dingen laat gebeuren.

Hef de beperkingen van je carrière en leven op! Begin er meteen mee! Waarom wachten?